Wat is er mooier en wat is er beloftevoller dan de geboorte van een kind? Een kind, dat namelijk nog helemaal een onbeschreven blad is. Dat helemaal puur is. Een mensenkind, dat nog compleet vanaf het begin mag beginnen.
Nu is een kind altijd een kind van twee ouders, die wél een geschiedenis hebben. In een kind komen twee families bij elkaar met allebei hun eigen geschiedenis. En in elk van de ouders zijn toen zij tot ontstaan kwamen ook twee families bij elkaar gekomen. In die zin is een kind tegelijk een nieuw hoofdstuk in een boek, of in een reeks van boeken, dat allang bezig was geschreven te worden. In die zin is ook een pasgeboren kind nooit een onbeschreven blad, maar, zo zou je kunnen zeggen, torst het al vanaf het begin een zware lading aan geschiedenis met zich mee. We weten bijvoorbeeld hoe moeilijk kinderen van wie de ouders in de oorlog fout waren het vaak hebben gehad.
Daarom dat de vertellers van het Evangelie van Jezus Christus het zo belangrijk vinden om te benadrukken dat Jezus’ moeder maagd was. Ooit begon de menselijke geschiedenis met Adam en Eva, zo vertelt de Bijbel, en meteen ging het mis. De mens bleek en blijkt nog steeds vooral aan zichzelf te denken, wat leidt tot afgunst, strijd, oorlog, en misbruik van elkaar en van de wereld waarin we leven. Daar was een nieuw begin nodig, en wilde dit een écht nieuw begin zijn, dat zou het een begin moeten zijn opnieuw vanuit God zelf. Voor mij hoeft dit alles niet in biologische zin waar te zijn om toch waar te zijn, ook al sluit ik op het gebied van Gods mogelijkheden niets uit.
Nu is een nieuw kind altijd een wereld van nieuwe mogelijkheden, want ook als een kind lasten uit het familieverleden met zich meedraagt, zélf heeft het daar nog niet handelend in opgetreden en bovendien heeft een nieuwe generatie altijd de mogelijkheid van een compleet frisse blik.
Deze dingen komen mooi samen in het lied “Let’s make a baby king”, dat ik zelf ken van de Deense zangeres met de prachtige soulstem Hanne Boel (van de cd “Misty Paradise” uit 1994), maar wat naar ik nu zie geschreven is door Jesse Winchester.
Let’s make a baby King (Laten we een baby Koning maken)
Let’s make him Lord of all (Laten we hem Heer van alles maken)
Zoek het eens op op Spotify. Het is een nummer dat mij altijd weet te raken. En wat ben ik blij dat de kerstboodschap altijd weer mensen weet te raken. Dat het hoop oproept dat het toch nog wat kan worden met deze wereld, die nog steeds hopeloos verstrikt lijkt in zoveel destructieve processen. Ik schrijf ‘lijkt’, want Jezus staat ergens voor. Niet alleen was hijzelf een nieuw begin. Ook biedt hij ons een nieuw begin, doordat we de weg van de vergeving mogen gaan. Vergeving ontvangen en vergeving schenken en nieuwe wegen gaan. Dat is de manier om Gods zegen in ons leven te laten werken tot heil van heel het bestaan op aarde. Goede Kerst gewenst!
Jan Andries de Boer
Sorry, the comment form is closed at this time.